Iedereen kan altijd in stilte in gesprek gaan met God, bijvoorbeeld om Hem een gunst te vragen of om te danken. Het mee beleven van een Heilige Mis is echter veel rijker aan betekenis en diepgang.

Wanneer u een mis-intentie hebt opgegeven, dan zal deze gewoonlijk door de priester of iemand anders tijdens de viering hardop worden uitgesproken en wordt de hele aanwezige gemeenschap uitgenodigd om eveneens voor die intentie te bidden. Het bewustzijn dat wij als gelovigen een gemeenschap vormen, wordt er sterker door en het gebed van meerderen samen, vergroot de kracht waarmee wij als het ware op de deur van de hemel kloppen.
Van nog groter belang is echter het feit, dat tijdens de eucharistie-viering door Christus de deur naar God de Vader voor ons opengaat en onze dankbaarheid, vragen of zorgen voor Gods aanschijn komen te liggen. Tijdens de viering neemt Jezus ons – en onze overledenen – mee in zijn verrijzenis, zeker als wij ook bereid zijn om te delen in zijn lijden en zelfgave. Een mis-intentie mag ons daarom iets kosten.

Het verlossende lijden van Christus is een eenmalig gebeuren geweest, historisch gezien waarschijnlijk in het jaar 33. Het had plaats op de Calvarieberg bij Jeruzalem. Toen en daar heeft Hij voor ons onze verlossende genade verdiend. Door de sacramenten die door de Kerk aan ons worden aangereikt, wordt dit heilswerk echter voortgezet en op ons hier en nu toegepast. Hij heeft immers voor alle mensen van alle tijden en alle plaatsen willen lijden. In de viering van de eucharistie wordt zijn kruisoffer voortgezet, nu echter op een onbloedige wijze, sacramenteel: in de gedaanten van brood en wijn.
Als u dus een H. Mis laat opdragen voor een overledene en als u daarbij zelf aanwezig bent, dat staat u bij Jezus’ kruis – bent u bij zijn sterven aanwezig – en vraagt Hem om de overledene te verlossen van alles wat hem of haar nog belemmert om in de eeuwige zaligheid binnen te gaan. U vraagt dus om de verdiensten van zijn kruisoffer op de overledene toe te passen.